دوران کاری

دکتر زین الدین ، مرد علم تا عمل

مرحوم دکتر محمود شیخ زین الدین در اصل یک معلم دانشگاه بود و مشکلات و دغدغه های دانشجویان را به خوبی میدانست. تحلیل درست از شرایط اجتماعی و اقتصادی جامعه و نگاه بلند و افق دید گسترده ایشان و آگاهی از توانمندی های کشور و قشر دانشجویان و دانش آموختگان، ایشان را بر این باور مصمم کرد که همین دانش آموختگان دانشگاهی هستند که سرمایه اصلی کشور بوده و در آینده باید سکان دار کشور باشند؛ لذا برنامه ریزی کرد تا شرایط را برای نقش آفرینی این قشر از جامعه در اقتصاد دانش بنیان پیاده سازی کند تا بدین ترتیب هم کسب و کارها و سفره های مردم رونق پیدا کند و هم خروج دانش آموختگان دانشگاهی از کشور به دلیل فراهم نبودن شرایط لازم برای توسعه کسب و کار به حداقل برسد.

دکتر زین الدین اعتقاد داشت مجریان اصلی اقتصاد دانش بنیان، دانشگاه ها و فارغ التحصیلان دانشگاهی هستند و در همین راستا دانشگاه ها نقطه شروع در بروز این توانمندی هستند. از این رو از همان ابتدای ورود ایشان به عرصه نوآوری و فناوری کشور از جهات مختلف این هدف را دنبال کرد تا زیر ساخت های رشد اقتصاد مبتنی بر دانش را در جامعه پیاده سازی کند. از آنجا که دانشگاه‌های کشور علیرغم تلاش های زیاد هنوز در پارادایم نسل دوم قرار دارند و به پژوهش نه به عنوان وسیله‌ای برای خلق ثروت بلکه به ابزاری برای ارتقای علمی نگاه می‌کنند و نتیجه تحقیقات حداکثر منجر به چاپ مقالات، ثبت اختراع و یا ارائه سخنرانی‌ها می شود، ایده راه‌اندازی مراکز نوآوری در دانشگاه‌ها، به عنوان نهادی برای پرداختن به نوآوری محصولات فناورانه در زمان حیات مرحوم دکتر شیخ زین‌الدین مطرح شد. بر این اساس طراحی مدل راه اندازی مرکز رشد و پس از آن راهبری 66 مرکز نوآوری به وقوع پیوست و امروزه حتی در دورافتاده ترین دانشگاه های کشور، دغدغه‌ی کسب درآمد و خلق ارزش از فناوری‌ها و ظرفیت های علمی خود را پیدا کرده اند. همچنین برای اینکه دانشگاه ها بحث اقتصاد دانش بنیان و تجاری سازی فناوری را با جدیت دنبال کنند آئین نامه تخصیص پنج درصد از سهم فروش محصولات متکی بر فناوری که در دانشگاه ها شکل گرفته اند به عنوان تشویق و جایزه به دانشگاه مربوطه را تصویب و اجرایی کرد.

دکتر زین الدین تلاش کرد تا دانشگاه ها به عنوان مرجع علمی از سوی بازار شناخته شوند و به عنوان جایی مطمئن برای سرمایه‌گذاری مورد توجه و اهمیت واقع شوند. به همین دلیل تجربه اجرای نمایشگاه تجهیزات و مواد آزمایشگاهی ساخت ایران را با قوت ادامه داد. برگزاری سالیانه نمایشگاه تجهیزات، نمونه ای از برنامه های حمایتی معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری برای تجاری سازی محصولات و حمایت از دانشگاه ها به شمار می آید. اما در عین حال لازم بود این محصولات مورد استقبال دانشگاه ها و صنعت قرار گیرند. در کنار برگزاری این نماشگاه ها تلاش کرد کیفیت ساخت این تجهیزات را بالا ببرد. فراهم نمودن امکان اخذ گواهی انطباق و گواهی محصول (COC و COD ) برای استانداردسازی تولید این تجهیزات برای اولین بار در کشور، از برنامه های اجرا شده توسط ایشان است. همزمان عضویت در کمیسیون ممنوعیت واردات کالاهایی که توسط شرکت های دانش بنیان تولید می شوند و عضویت در کمیسیون صیانت از شرکت های دانش بینان، ساماندهی کانون‌های هماهنگی دانش، صنعت و بازار، مجموعه فعالیت هایی بود که نتیجه آنها منجر به جلوگیری از خروج ارز در شرایط تحریم کشور و شکل‌گیری و توسعه پایدار بیش از 400 شرکت و بالغ بر 10000محصول دانش بنیان و استخدام پایدار بالغ بر 8000 فارغ التحصیل جوان از حداقل دستاوردهای فعالیت های ایشان در زمان حیات شان بود.

 

روحشان گرامی و راه شان پر رهرو باد